Mój pomysł na clapotisowy szalik

W notatce pt. "Clapotisomania" wspomniałam, że robię sweter dla pewnego przystojnego, młodego mężczyzny.
Niestety, nie zdążyłam zrobić fotki.
Kończyłam robić sweter bardzo późnym wieczorem, a rano pojawili się goście i tak byłam zakręcona, że zrobienie zdjęcia wyleciało mi z głowy.
W każdym razie sweter bardzo spodobał się młodzieńcowi.
Do zrobienia swetra zastosowałam splot prążkowy jak w wykonanym wcześniej bolerku, z tą różnicą, że prążki rozmieściłam rzadziej i zwiększyłam ilość rządków między skrzyżowaniem oczek w prążku.

Jak napisałam w notatce pt. "Clapotisomania", po zrobieniu swetra, zabrałam się za szalik.
Technika tworzenia szalika oparta jest na schemacie i opisie ze strony Eli  (tu był link do Jej blogu, ale już nieaktualny).

Mój pomysł polega na zastosowaniu splotu ażurowego, zamiast spuszczanych oczek.
Obie strony sprawiają bardzo ciekawe wrażenie.
Długość szalika osiągnęła 190 cm.
Jego szerokość w stanie rozprostowanym wynosi 32 cm, a w stanie swobodnym - 21 cm.
Wykorzystałam włóczkę "Werona" - wyszło niecałe 200 g.

Tak wygląda prawa strona.

A tak wygląda lewa strona.

Szalik w mojej wersji

i próbkę clapotisa przedstawiłam moim bliskim, a właściwie damskiej części tego grona.
Nie trudno domyślić się, że mam teraz pełne ręce roboty.